Πόσο ενδιαφερόμαστε τελικά για τους άλλους;

Θα ήθελα να μου πείτε με το χέρι στην καρδιά πόσο πραγματικά ενδιαφερόμαστε για τους άλλους ανθρώπους; Και το βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί διαφορετικά θα ήταν κατηγορητήριο.

Σίγουρα θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας, να δούμε εμείς ενδιαφερόμαστε για τους άλλους πραγματικά; Σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Στην οικογένειά μας πρώτιστα, στη δουλειά μας, στο φιλικό μας περιβάλλον και μετά στο γενικό κόσμο που συναναστρεφόμαστε.


Και μετά ο καθένας από εμάς σίγουρα θα έχει εμπειρίες από ανθρώπους που είτε έχουν ψεύτικη ευγένεια, είτε νομίζουν ότι ενδιαφέρονται κάνοντας αυτά που θέλουν για εμάς αλλά όχι αυτά που εμείς έχουμε ανάγκη. Επίσης πολλές φορές, η θυσία του άλλου δεν υπάρχει. Όταν βοηθάω κάποιον πρέπει να θυσιάσω και κάτι από μένα. Έτσι δε γίνεται.


Στο εργασιακό περιβάλλον και στο περιβάλλον προσλήψεων, εργασίας υπάρχουν τα περισσότερα προβλήματα. Άνθρωποι που δεν ξέρω εάν πρέπει να λέγονται άνθρωποι. Εκεί υπάρχει ένα προσωπείο που χρησιμοποιείται, μια ψεύτικη ευγένεια. Και πραγματικά όταν μιλάμε και σε άλλα μήκη κύματος για ενδιαφέρον για τον άλλον, αρκεί να κοιτάξουμε πόσο πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι που λένε και εξυμνούν το ενδιαφέρον, έχουν πραγματικά ενδιαφέρον;


Δυστυχώς είναι πολύ λίγα τα παραδείγματα σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Ποιοι άνθρωποι σε εργασιακά περιβάλλονται ξέρουν να βλέπουν τις ικανότητες του άλλου; Πόσο ενδιαφέρονται να στείλουν ακόμα και μια αρνητική απάντηση για να μην περιμένει ο άλλος άδικα; Πηγαίνεις σε μια συνέντευξη για δουλειά και καταντάει ανάκριση και πολλές φορές προσβολή. Ας ακουστούν επιτέλους και τα bullying που έχουμε φάει τόσοι από τους HR managers ή ιδιοκτήτες ή γενικά managers εκμεταλλευόμενη μια θέση ισχύος! (που νομίζουν ότι έχουν πάντα).


Στην οικογένεια, δεν είναι όλοι οι γονείς δίκαιοι και ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους ή ενδιαφέρονται μόνο για το ένα. Αυτά τα πράγματα είναι θλιβερά και πρέπει να λέγονται. Αδικούν το άλλο παιδί, εξυψώνουν το άλλο και δημιουργούν εντάσεις, έριδες και τόσα κακά.


Αδικίες στην ευρύτερη οικογένεια γίνονται, αλλά όταν γίνονται αδικίες μέσα στην ίδια σου την οικογένεια εκεί είναι το θλιβερό και το απαράδεκτο.
Θα έλεγα και πολλά άλλα, δε θέλω όμως να τα πω γιατί θέλω να τα αφήσω σε εσάς. Ίσως να ξεφύγω λίγο εάν τα αρχίσω.


Αυτό που θα ήθελα σε αυτό το μικρό άρθρο είναι αυτό. Να αναρωτηθούμε τελικά πόσο είναι το ενδιαφέρον μας. Δε λέω κάτι παραπάνω από το ενδιαφέρον. Απλά ένα ενδιαφέρον. Κάτι ανθρώπινο αλλά και τόσο δύσκολο να το βρεις.

photos from unsplush

Leave a Reply